’t Is weer maandag

Wat is dat toch met die maandag. Het zwart schaap onder de weekdagen. De Boomtown Rats keelden het in 1979 al uit hun tengere lijven: “I don’t like mondays”. Steevast hoor je geklaag over deze luttele vierentwintig uren. Zucht, het is weer maandag. Weer vijf dagen wachten op het weekend, nogmaals zucht, gevolgd door nog een. Op maandag zie ik nog norser gezichten dan anders. Kop in kas. Kin diep in de sjaal gedrukt. Vooral geen oogcontact maken. Of eigenlijk welk contact dan ook. Terwijl het in normale omstandigheden – andere werkdagen – al een proportie aanneemt waar een opgewekte natuur zijn aangeboren vrolijkheid bij zou verliezen. Nóg erger dus.

De dinsdag is op zich al even erg maar dan zijn de maandaglijders al in hun bad feeling flow en uiten ze hun frustratie iets minder. Verbaal en op andere manieren. Op woensdag verschijnt het licht aan het einde van de werkweektunnel. Om twaalf uur stipt galmt het door pretoogjes uitgekraaide “ze kappen de week in tweeën” over de werkvloer. De werkmens schept moed. Donderdag is een korte overgangsperiode naar vrijdag. De dag dat om ten laatste vijf uur de weekendpret kan beginnen. Dat weekend vliegt dan als een TGV voorbij om daarna terug dezelfde cyclus op gang te trekken.

Spijtig toch van die maandag. Het zou een dag vol met avonturen, opportuniteiten kunnen zijn. De dag ook waarop je je topcollega’s - die je meer dan twee volle dagen hebt moeten missen - terugziet. Eindelijk terug het werk afmaken waar je vrijdag schoorvoetend mee gestopt bent. Je eerste klant tegemoet die klaar zit om zijn bijdrage tot jouw bonus te leveren. De eerste dag dat je goed uitgerust door het weekend eindelijk kunt uitblinken. Laten zien hoe goed je wel bent. Welke bijdrage je voor je organisatie betekent. Het warme wij-gevoel van de groep kunt koesteren.

Wanneer je niets van dit fijne gevoel hebt dan is het waarschijnlijk hoog tijd om eens te overwegen of je wel op de juiste plek in de juiste organisatie zit. Dat je eens nadenkt over hoe jouw ideale omgeving er dan wel zou moeten uitzien en wat jij daarin zou moeten doen om super gelukkig te zijn. Waarmee kan je vanaf vandaag al starten om in die wondere werkwereld te geraken. En waar zou je vanaf vandaag mee moet stoppen. En een van die stopdingen is zagen, klagen en blazen over het feit dat het maandag is. We brengen ten slotte een zevende van ons leven door op deze vermaledijde dag. Voor een gemiddeld mensenleven is dat ergens tussen de elf en dertien jaar. Zonde van die zombietijd toch?

Een fijne maandag nog!

Carl