Krijg de beste tips & tricks
rechtstreeks in je mailbox
 

 

 

Wanneer ik het tijdens een training of coachingsessie over waarden heb, komen bij trainees of coachees eerlijkheid of oprechtheid steevast in de top drie terecht. Trouwens heel vaak op één.  Het omgekeerde zou voor de niet-psychopaten onder ons nogal shockerend zijn. Stel je voor dat iemand je zegt: “Oneerlijkheid en onoprechtheid zijn mijn belangrijkste waarden”. Je tenen zouden van minder krullen.

Geschreven door Carl Vanhemelen op donderdag 22 december 2016
#Food for thought


 

Als trouwe lezer van deze rubriek, zou u het mij misschien niet nageven, maar ik ben in wezen een vrolijk mens. Van nature stap ik onbezorgd fluitend het leven door en ben ik een epicurist par naissance, een adept van het carpe diem principe. Ik hou, in de regel, intens veel van de mens en bekijk de omgeving als goedgunstig. Daarbij ga ik, volgens de ware joods-christelijke traditie, uit van de schoonheid des mensen en heb ik respect voor het echte zijn, voor one’s true self, zoals Obama dat zijn speeches laat klinken.

Geschreven door Dirk De Corte op vrijdag 10 juli 2015
#Food for thought


 

Bij een heerlijke doe-niets-dag in de week tussen Kerst en Nieuwjaar, las ik in de bijlage van een zelfverklaarde kwaliteitskrant een artikel over een gepensioneerde generaal van het Rode Leger. De man vertelde dat op het einde van zijn carrière hem, zoals veel van zijn collega’s, de bijzondere eer te beurt viel om in Moskou Lenins mausoleum te bewaken. De wachters staan daar zowel binnen als buiten. Maar hij had buitendienst. Dat wil dus zeggen op het Rode Plein (Красная площадь, voor wie het daar kent), waarbij je in de winter toch aan temperaturen tot min 25, min 30 komt. Doe daar, bij een scherpe noordoostwind, nog een graadje of 10 af en je komt op de gevoelstemperatuur uit.

Geschreven door Dirk De Corte op maandag 9 februari 2015
#Food for thought


 

Neen, ik ben geen verzuurde medemens. Hoewel wat nu volgt mogelijkerwijze een beperkte indicatie in die richting zou kunnen zijn en ik ook wel weet dat elke verzuurde zichzelf niet verzuurd vindt. Maar voor alle duidelijkheid nogmaals: ik ben het niet!

Hallokes, allesgoeJe kent en herkent het wel. Je komt iemand tegen die je nog maar onlangs of veel langer geleden tegen het vege lijf bent gelopen en je krijgt steevast de vraag – eventueel voorafgegaan door hallo of het hippere hoi – Oewist.

Geschreven door Carl Vanhemelen op woensdag 12 november 2014
#Food for thought