Leiderschap in coronatijden – de manager in een megakramp

Nu is het moment dat de “echte” leiders kunnen laten zien wat ze in petto hebben. Of ze het volledige arsenaal aan competenties in huis hebben. Ze het ganse toetsenbord aan mogelijkheden kunnen bespelen en op het juiste moment de gepaste leiderschapsinterventie kunnen plaatsen.
Vertrouwen is de basis van elke relatie, ook professionele relaties. Geen vertrouwen, geen relatie die naam waardig. En daar dreigt het vandaag grondig mis te lopen. De controlefreaks onder het “leiderschapscorps” schieten in een kramp waar de beste kinesist geen raad mee zou weten. Vermits ze hun “volgers” niet meer zien, hebben ze het gevoel dat ze de controle kwijt zijn - voor zover ze dat in het andere geval wel zouden hebben - en halen ze nu alles uit de digitale kast. Ze controleren of de medewerker wel online is, voldoende mails stuurt tegen speedy gonzales tempo, zich te pletter skypet of facetimet, rapporten uitbraakt en minuut per minuut rapporteert over wat hij daar thuis allemaal uitvlooit. Druk zetten noemen ze dat. Waardoor die meer bezig zijn met te rapporteren over wat ze doen, dan dat te doen wat ze moeten doen. Maar misschien was dat in pre-Coronatijden ook al zo.
En dat net op een moment dat elke medewerker zich uiterst onveilig en onzeker voelt over de toekomst. Op een moment dat mensen met jongere kinderen hun tijd moeten verdelen tussen de - met recht - aandacht eisende jochies en verwachtingen die de werkgever hen oplegt. Met die kids kunnen ze ook geen kant uit, scholen en kribbes zijn dicht en de grootouders mogen niet inspringen. Chapeau voor de jonge gezinnen die vandaag het hoofd boven het hectische water houden.
En wat doet de controlefreakerige manager (een leider kan je dit niet noemen)? Juist, nog meer druk zetten, businessplannen eisen, een minuut na een meeting het rapport daarvan opvragen, dwingende mails sturen. Net het tegenovergestelde van wat de “volger” vandaag nodig heeft. Dat is ondersteuning, begrip voor de situatie, coaching, samen denken over hoe je toch optimaal kunt presteren in deze tijd met enorm veel beperkingen. Dat geeft zuurstof en ruimte waarin creativiteit, hoop, moed en goesting terug de kans krijgen om de bovenhand te halen. Het alternatief is dat de manager vanuit zijn kramp druk blijft zetten en dat hij binnen een paar weken minstens de helft van zijn volgers kwijt is in burn-out. Alles wat je forceert breek na een tijdje. De keuze lijkt me een eenvoudige te zijn. Maar je kent ook het verhaal van de schorpioen en de kikker?

Aan elke “volger”: Je kunt vandaag alleen je stikkebest doen. Wanneer je vanavond voor de spiegel staat en je kunt tegen jezelf zeggen dat je het goed hebt gedaan, steek dan met een brede glimlach een dikke duim op naar jezelf. Ook jij bent een “held” in jouw werk-gezinscombinatie.

Carl Vanhemelen, managing partner Improvement